Bir çocuk neden taşır kırdığı oyuncağın utancını, kim onun kendini suçlu hissetmesini sağlar?
Ve ellerinden utanan erkek, belirli zamanlarda erkekliğine dokunduğundan neden kirliymiş hisseder ellerini, su verirken annesine?
Kadınlığı belirirken memelerinin dikliğinde neden her kadın aynı yaşların kamburunu taşır sırtında?
Tanrı; utanç verdi bize, çekti ellerini bizden, utancımız kamburumuz oldu sırtımızda. Daha akıllı olanlarımız öldürdü Tanrıyı kurtulmak için utancından. Akıl kâr etmedi. Evet, Tanrı öldü ama utancımız ölmedi.
Peki neden utancımızı öldürmek kendimizi öldürmek olsun? Tanrı! Ya sen taşıyor musun aynı kamburu sırtında? Sen de utandın mı hiç insanlık senin uğruna kalbini taş yaparken? Sen de Tanrılığından utandın mı hiç kamburlarımızla sana yalvarırken, senden kaçarken, sana sığınırken ya da senin için gururla savaşırken.. Sen de öldürecek misin kendini utancından kurtulmak için?
