Bir dönüşünü daha tamamladı dünya. Sözcüklerin akşamı indi. Derinleşen çöle baktım, bakışım karanlığın kemikli sırtına çarpıp parçalandı. Issızlığın orta yerinde tamamlanmamış bir bakış, yarıda kesilmiş bir cümle, sessizliğe katılan bir çığlık gibi kalakaldım.
O an, hemen o an, onu anlatmaya, sonsuza dek onu anlatmaya karar verdim, ama sonsuzca sustum.
Hayat kazandı. Böyle diyelim. Hayat kazandı, Günü gelir, ısınır yürek, bütün ölmüşler tomurcuklanır...
Hayat- Tireyle kesilen dize. Kısacık, sonsuz, bitimsiz. Saf altın rengi ışık...
