"tenimde,tenimin altında bir yerlerde, o şarkıdaki gibisaklıyorum onu,bir düşte elimden tutuyor ama çok çok uzakta,göremiyorum bile,nasıl olup da görünmeyecek kadar uzaktayken elini tutabildiğime şaşıyorum.Sen de ona selam söyle."
"gitgide uzaklaşırım sanmıştım, gitgide yakınlaşıyorum. ne zamandır görmediğim halde her geçen gün, söylediklerini, bakışlarını, ellerini yeniden hatırlıyorum. her keresinde parçaları dağıtıp yeniden başlıyorum, boşlukları doldurduğumda yine aynı resim çıkıyor."
"Bu yalnızca bir hayaldi,benden başka kimsenin bilmediği bir hayal,herkesin böyle sıradan kurguları yok muydu,kendini bir başkasına dilediği gibi anlatmak için duyduğu delice bir istek,sözcükleri seçmeden,aklına geldiği gibi,hissettiği gibi,hiç korkmadan,çekinmeden,bütün örtüleri kaldırarak...?"
.
"Bazen sözcükeri unutuyorum.İnsan sözcükleri istediği gibi bir araya getiremediğinde ölmek istiyor"
"Hayır,3 harfli bir sözcük değildi içimdeki, gerçek bir sevgi sözcüğüydü,olmayan bir sözcük,hiç duymadığımız,hiç yazmadığımız bir şey, o yüzden adı yoktu,o yüzden bambaşkaydı ya..."
"Bütün oyunlar birinin kazanması için kurulmuş,ben artık bu oyunlardan korkuyorum,ne olursa olsun birinin kaybedeceğini biliyorum."
"buradayım. yağmur öyle çok yağıyor ki görmesen bile sürekli onu duyuyorsun. uyurken hep ıslanıyormuşum gibi geliyor. sana ne çok yazıyorum ama hiçbirini yollamıyorum. yazar yazmaz her şey eskiyor sanki, sözcükler uzaklığa ve zamana dayanıklı değil. sen de hep bu yeniden kurgulanmış, ayıklanmış kartlarla yetinmek zorunda kalıyorsun. sevmeyi bilmediğim doğru ama özlemeyi ve hissetmeyi bildiğimi sanıyorum. buradayım, yağmur yağıyor ve anlayabildiğim, kendim hakkında, sözcükler halinde belirginleştirebildiğim tek şey bu? komik mi?"
"gitgide uzaklaşırım sanmıştım, gitgide yakınlaşıyorum. ne zamandır görmediğim halde her geçen gün, söylediklerini, bakışlarını, ellerini yeniden hatırlıyorum. her keresinde parçaları dağıtıp yeniden başlıyorum, boşlukları doldurduğumda yine aynı resim çıkıyor."
"Bu yalnızca bir hayaldi,benden başka kimsenin bilmediği bir hayal,herkesin böyle sıradan kurguları yok muydu,kendini bir başkasına dilediği gibi anlatmak için duyduğu delice bir istek,sözcükleri seçmeden,aklına geldiği gibi,hissettiği gibi,hiç korkmadan,çekinmeden,bütün örtüleri kaldırarak...?"
.
"Bazen sözcükeri unutuyorum.İnsan sözcükleri istediği gibi bir araya getiremediğinde ölmek istiyor"
"Hayır,3 harfli bir sözcük değildi içimdeki, gerçek bir sevgi sözcüğüydü,olmayan bir sözcük,hiç duymadığımız,hiç yazmadığımız bir şey, o yüzden adı yoktu,o yüzden bambaşkaydı ya..."
"Bütün oyunlar birinin kazanması için kurulmuş,ben artık bu oyunlardan korkuyorum,ne olursa olsun birinin kaybedeceğini biliyorum."
"buradayım. yağmur öyle çok yağıyor ki görmesen bile sürekli onu duyuyorsun. uyurken hep ıslanıyormuşum gibi geliyor. sana ne çok yazıyorum ama hiçbirini yollamıyorum. yazar yazmaz her şey eskiyor sanki, sözcükler uzaklığa ve zamana dayanıklı değil. sen de hep bu yeniden kurgulanmış, ayıklanmış kartlarla yetinmek zorunda kalıyorsun. sevmeyi bilmediğim doğru ama özlemeyi ve hissetmeyi bildiğimi sanıyorum. buradayım, yağmur yağıyor ve anlayabildiğim, kendim hakkında, sözcükler halinde belirginleştirebildiğim tek şey bu? komik mi?"
