Bugün günlerden hiç benim adım yok.
Kanatlanıyor içimden binlerce siyah kelebek.
Savruluyor rüzgârda yaprak gibi
Kalbim, uzaklarda bir yerde.
Kalbim kayıp.
Sessiz, yorgun, ağır, gözkapaklarım kapanıyor yine… Yine…
Karanlığa dokunabiliyor sanki ellerim.
Yıkık, dökük, bu şehrin duvarları birer, birer üstüme yıkılıyor yine…
Sadece sesler duyuyorum… Yine… Ayak sesleri uzaklardan…
Kuş sürüleri terk ederken bu şehri,
Ardında yoksul ve kimsesiz çocuk gibi bırakıyor yine…
Susuyorum… Yine… Sessizlik keskin.
Ve sonbahar sinsice yaklaşarak peşinde köpek gibi bir yalnızlığı üstüme sürüklüyor yine… Bekliyorum… Yine… Beklemek keskin…
Sözler hep yalan yeminleri unut
Bir veda bir sebepsiz tokat gibi çarpıyor yine… Buradan gitmem gerek… Yüzüme…
Şarkılar yalan duyduklarını unut
Bir hikâye rüzgârın ellerinde savruluyor yine… Her şeyi unutmam gerek… Yine
Kestim akıttım damarlarımdaki kanımda akan o kirli siyah yalanları…
Acımıyor bileklerim… Olmadı… Acımıyor hiç…
Sildim çıkardım yüzümden kazıdım yüzüme çizdiğin o siyah derin yazıları…
Acımıyor ellerim, avuçlarım… Olmadı… Acıtmıyor hiçbir şey.
Kustum tükürdüm içimde senden kalan o keskin o acıtan hatıraları…
Acımıyor tenim, acımıyor… Olmadı… Dokunduğun yerler.
Söktün defalarca diktim o küçük ellerinle açtığın ve sızlayan bütün yaralarımı…
Acımıyor artık kalbim… Olmadı… Kalbim…
Bana ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın çocuk?..
Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki ellerimin izlerini.
Niye yaptın… Niye yaptın… Niye yaptın ahh çocuk?..
Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki kaderimin sökülüşünü.
Bana ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın çocuk?..
Sadece sessizce durup öylece izlemek istedim bir meleğin ellerindeki kalbimi.
Niye yaptın… Niye yaptın… Niye yaptın ahh çocuk?..
Sadece öylece durup sessizce izlemeyi istedim, sadece bir meleği sevmeyi.
Göremiyorum, duyamıyorum artık dokunamıyorum çocuk
Hep bir şey eksik gibi ve hep bir şey yarım ve hep bir şey yok artık sanki.
Anlatamıyorum, anlatamıyorum artık ağlayamıyorum çocuk
Ne bir ışık var ne de bir şarkı artık sokaklarında bu kaybetmiş şehrin
İnanmıyorum, inanmıyorum artık inanamıyorum çocuk
Ne bir isim var duvarlarında, ahh ne de okunabilen bir cümle.
Bilmiyorum, bilmiyorum artık sevemiyorum çocuk
Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki ölümümü.
Ne yağmur, ne kar, ne yüzüme vuran rüzgâr
Canımı yakan acıtan sonbahar, daha dinmedi çocuk
Öyle beyaz ve öyle… Seni silmedi çocuk… Öyle maviydi ki.
Alev, alev yanan kirpiklerinden saçılan kıvılcımlarınla başlayan bu yangın
Daha sönmedi çocuk… Öyle güzeldi ki ve öyle… Sönemedi çocuk… Öyle masum ama…
Bu viran şehirde, bu viran hikâye henüz bitmedi
Bitmedi, bitmedi, bitmedi çocuk… Öyle yanlış öyle… Bitemedi çocuk…
Öyle yanlış ki ve öyle…
Bu aciz şarkılar, bu aciz dualar seni geri getirmedi, getirmedi, getirmedi çocuk…
Öyle çocuk… Dönmedin çocuk…
Kalbim… Bana ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın çocuk
Tüm maviler kirli şimdi ve tüm beyazlar utanç içinde ve sadece uyumak
Bunu niye yaptın… Niye yaptın… Niye yaptın… Niye yaptın çocuk.
Uyumak istiyorum…
Kanatlanıyor içimden binlerce siyah kelebek.
Savruluyor rüzgârda yaprak gibi
Kalbim, uzaklarda bir yerde.
Kalbim kayıp.
Sessiz, yorgun, ağır, gözkapaklarım kapanıyor yine… Yine…
Karanlığa dokunabiliyor sanki ellerim.
Yıkık, dökük, bu şehrin duvarları birer, birer üstüme yıkılıyor yine…
Sadece sesler duyuyorum… Yine… Ayak sesleri uzaklardan…
Kuş sürüleri terk ederken bu şehri,
Ardında yoksul ve kimsesiz çocuk gibi bırakıyor yine…
Susuyorum… Yine… Sessizlik keskin.
Ve sonbahar sinsice yaklaşarak peşinde köpek gibi bir yalnızlığı üstüme sürüklüyor yine… Bekliyorum… Yine… Beklemek keskin…
Sözler hep yalan yeminleri unut
Bir veda bir sebepsiz tokat gibi çarpıyor yine… Buradan gitmem gerek… Yüzüme…
Şarkılar yalan duyduklarını unut
Bir hikâye rüzgârın ellerinde savruluyor yine… Her şeyi unutmam gerek… Yine
Kestim akıttım damarlarımdaki kanımda akan o kirli siyah yalanları…
Acımıyor bileklerim… Olmadı… Acımıyor hiç…
Sildim çıkardım yüzümden kazıdım yüzüme çizdiğin o siyah derin yazıları…
Acımıyor ellerim, avuçlarım… Olmadı… Acıtmıyor hiçbir şey.
Kustum tükürdüm içimde senden kalan o keskin o acıtan hatıraları…
Acımıyor tenim, acımıyor… Olmadı… Dokunduğun yerler.
Söktün defalarca diktim o küçük ellerinle açtığın ve sızlayan bütün yaralarımı…
Acımıyor artık kalbim… Olmadı… Kalbim…
Bana ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın çocuk?..
Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki ellerimin izlerini.
Niye yaptın… Niye yaptın… Niye yaptın ahh çocuk?..
Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki kaderimin sökülüşünü.
Bana ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın çocuk?..
Sadece sessizce durup öylece izlemek istedim bir meleğin ellerindeki kalbimi.
Niye yaptın… Niye yaptın… Niye yaptın ahh çocuk?..
Sadece öylece durup sessizce izlemeyi istedim, sadece bir meleği sevmeyi.
Göremiyorum, duyamıyorum artık dokunamıyorum çocuk
Hep bir şey eksik gibi ve hep bir şey yarım ve hep bir şey yok artık sanki.
Anlatamıyorum, anlatamıyorum artık ağlayamıyorum çocuk
Ne bir ışık var ne de bir şarkı artık sokaklarında bu kaybetmiş şehrin
İnanmıyorum, inanmıyorum artık inanamıyorum çocuk
Ne bir isim var duvarlarında, ahh ne de okunabilen bir cümle.
Bilmiyorum, bilmiyorum artık sevemiyorum çocuk
Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki ölümümü.
Ne yağmur, ne kar, ne yüzüme vuran rüzgâr
Canımı yakan acıtan sonbahar, daha dinmedi çocuk
Öyle beyaz ve öyle… Seni silmedi çocuk… Öyle maviydi ki.
Alev, alev yanan kirpiklerinden saçılan kıvılcımlarınla başlayan bu yangın
Daha sönmedi çocuk… Öyle güzeldi ki ve öyle… Sönemedi çocuk… Öyle masum ama…
Bu viran şehirde, bu viran hikâye henüz bitmedi
Bitmedi, bitmedi, bitmedi çocuk… Öyle yanlış öyle… Bitemedi çocuk…
Öyle yanlış ki ve öyle…
Bu aciz şarkılar, bu aciz dualar seni geri getirmedi, getirmedi, getirmedi çocuk…
Öyle çocuk… Dönmedin çocuk…
Kalbim… Bana ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın… Ne yaptın çocuk
Tüm maviler kirli şimdi ve tüm beyazlar utanç içinde ve sadece uyumak
Bunu niye yaptın… Niye yaptın… Niye yaptın… Niye yaptın çocuk.
Uyumak istiyorum…
