Eski düşlerde bunalan koca tiritleriz , ütopyaya hepten elverişsiz bezginlik teknisyenleriyiz ,koca Adem'in serüvenlerinden dehşete kapılan gelecek gömücüleriyiz. Hayat ağacı artık hiç ilkbahar görmeyecektir : Kuru odundur ; onunla kemiklerimize , düşlerimize ve acılarımıza tabutlar yapacağız. Tenimize ,bin yıllara dağılan güzel leşlerin pis kokuları miras kalmıştır . Onların zaferi bizi büyülemiştir : Tüketmişizdir onları. Zihin mezarlığında ilkeler ve formüller yatar : Güzel , tanımlanmıştır, oraya gömülmüştür. Onun gibi doğru da , iyi de , bilgi de , Tanrılar da... Hepsi orda kokuşmaktadır. ( Tarih : İçinde büyük harflerin , onlarla birlikte onları tahayyül edip el üstünde tutanların çürüdüğü çerçeve )
