Benvolio ve Romeo arasında
- Günaydın kuzenim
-Gün erken mi o kadar?
- Dokuzu henüz vurdu.
- Amma da uzun geliyor bu kederli saatler.
Çabucak uzaklaşan babam mıydı buradan?
- Evet.Nedir Romeo'nun saatlerini uzatan keder?
- Saatleri kısaltacak şeyin bende olmaması.
- Aşık mısın yoksa?
- Dışarısında kaldım...
- Aşkın mı?
- sevgisinden oldum sevgilimin.
- Ah,uzaktan nazik görünen aşk. Nasıl da acımasız ve kaba denendiğinde!
- Ah, sevgi gözleri bağlıyken bile
Nasılda görür , yolunu seçer dilediğince!
Nerede yiyelim? yine kavga mı oldu burada?
Hayır anlatma , duydum olanları.
Neler doğuyor nefretten , ama daha çoktur sevgiden doğan.
Ey kavgacı sevgi! Sevilen nefret!
Ey ağır hafiflik! Ağırbaşlı uçarılık!
Ey hiçten yaratılan herşey!
Uyumlu biçimlerin , biçimsiz kargaşası,
Kurşun tüy , parlak duman , soğuk ateş , sayrılı sağlık!
Hep uyanık uyku...Bunların hiç biri değil.
Bu sevgiyi duyarım , ama haz duymam ondan.
Gülmeyecek misin?
- Hayır kuzenim , yeğ tutarım ağlamayı.
- Ne diye canım?
- O canını sıkan derdine.
- Ne yaparsın böyledir çilesi aşkın ,
Taş gibi oturmuş bağrıma acılarım.
Benimkine katılınca seninde üzüntülerin
Büsbütün artıyor derdim , kararıyor gönlüm.
İç çekişlerin buğusuyla yükselen bir dumandır sevgi
Duman dağılınca , tutuşan bir ateş olur aşıkların gözlerinde
Keder indi mi bir kere aşıkların gözyaşlarıyla beslenen bir deniz oluverir.
Başka ne olabilir? En akıllıca çılgınlık ,
Soluk kesen bir zehir ve bir panzehir ölümden kurtaran.
Hoşçakal kuzenim!
- Dur bende geliyorum.
Kırarsın beni , bırakıp gidersen.
- Yitirdim kendimi ; burada değilim ben
Bu Romeo değil , o başka bir yerde.
- Hadi söyle bana : Kimi seviyorsun sen?
- Acı duymamı istersen söyliyeyim.
- Acı çekme , ama söyle bana kim?
- Hasta adama vasiyetname yazdırmak
Ölümü hızlandıran bir şey olur ancak.
Açıkcası kuzenim , bir kadını seviyorum.
- Hedeften vurmuşum , aşıksın derken.
- Yaman nişancısın! sevdiğim de çok güzel!
- Güzel hedef tez vurulur , kuzenim.
- İşte şimdi ıskaladın ama!
Aşk tanrıcığı Cupidon'un oku işlemez ona ,
Bakire Tanrıça Diana'nın zekasıyla donanmış
Ve iffetten bir zırh ile korunup silahlandığından
Etkilenmiyor aşkın çocukça oklarından ,
Yılmıyor sevgi sözcükleriyle kuşatılmaktan ,
Saldırgan gözlerin bakışlarından yok hiç çekinmesi ,
Ermişleri baştann çıkaracan bir kucak altına yumuyor gözlerini
Güzellikte zengin , ama yoksul sayılır
Ölünce çünkü güzelliğiyle birlikte gidecek varı yoğu.
- Kız kalmaya and içmiş desene.
- Öyle , bu tutumluluğu sürüklüyor onu israfa
Onun zorbalığından aç kalan güzellik çünkü
Süremez oluyor gelecek kuşaklara.
Çok güzel , çok akıllı , çok akıllıca güzel.
Sevaba girmek için kırıyor umudumu ,
And içmiş sevmemeye ; bu andla yaşıyan ölüye döndüm ,
Yaşıyorsam eğer bu andı bildirmek için.
- Beni dinle ve onu düşünme , unut!
- Öğret bana , nasıl unutulur düşünmek?
- Özgür kıl gözlerini , başka güzellere bak!
- Güzelliği o zaman daha çok çıkar ortaya
Güzellerin yüzünü örten mutlu maskeler
Kara olduğu için gizlediği kişiler
Bakana güzelmiş gibi gelirler.,
Sonradan kör olan aşık unutamaz
Daha önce gördüğü değerli bir hazineyi.
Eşsiz güzellikte bir kadın göter bana ,
Ancak vesile olur anımsatmaya
Kimin ondan da güzel olduğunu.
Öğretemezsin bana unutmayı.
William Shakespeare
