Balkonunuza iki yavru bırakan güvercinlerden biri (belki de anne olanı) bizzat onlar o yavruları oraya bırakamasın diye ger-eme-diğiniz fileye gagasını kaptırıp, hatta kurtulamayıp da azrailinden, gözleri filenin ardındaki gökyüzüne kitlenerek soğur. Ölür. Olur ya..
Bağçede yüzünü öteye çeviren nazlı yârine içerlerken şair, sevdiceğinin elindeki, onun en sevdiği çiçeğin saksısı kayıp düşer. Çiçek kurur. Olur ya..
Müzmin bir bahtiyar olması beklenirken, geçerken hayat şartlarına uğrayıp yatıya kalan hakikatli polis Musa, altmışından sonra gönül yaylarının kopmasına müteakip evladı emsaline aşık oluverir. Yanar. Olur ya..
Hayatta olası bütün dertlerin şiddete meyliyet kazandırdığını öğrenen bedbaht, meyili sıfırlayıp düz yolda parende atmayı dilerken beyninde bir ura konaklık ettiğini öğrenir. Yavaşça oturur. Olur ya..
Bir intiharın bütün ecellere yaptığı naniği fark eden Şevket, obsesifliğin aşkı evliliğin aksine yücelttiğinin de bir örneği olarak, alnına her Allahın sabahı rulet kisvesinde bir silah dayar. O silah bir sabah patlar. Olur ya..
Bütün beklentileri bir kenara bırakamaz Aydın, çünkü o bütün beklentiler olmadan saçları bukleli bir kızın iki dakika miskali yanında kalmama ihtimali kendisini de bukleli kızı da öldürür. Aydın Allah'a inanmayabilir. Olur ya..
Hayat biz plan yaparken başımızdan geçenlermişmiş meğersem der bir gün, hayatı altmış yaşına bastığında anlayabildiğini sanan bir ayağını boşluğa salmış yarı ak sakallı dede. İki lafından birini otomatiğe bağlayarak: "Hayat boş" der, o'yu da mümkün mertebe uzatır. Hayat bazen çok boş olabilir. Özellikle boş zamanlarda kitap okunmazsa. Olur ya..
İntihar etmek çok garip gelir belki Funda'ya, fakat bir gün intihar edenleri çok iyi anlayıp da intihar edememek asıl garabettir. Nihayetinde bireysel ölümsüzlük yoktur, sivil itaatsizlik vardır. Ölüm sivilleştirir insanı. Olur ya..
Her insan koşulsuz şartsız aşık olabilir. En bedava kazanım.. Bir zaman kaybedim olabilir. Olmaz mı? Olur ya..
Vaktiyle dilinize konduramadığınız gevrek boşvermişlik içinize siner, gün gelir hayatın en vurdumduymaz cümlesi olarak dökülür dudaktan:
"Olur ya.."
.."biz bahtiyarız artık. bahtiyarlığın ilk vazifesi acımaktır."..
