Ekip öfkenin
ve uzağında da değilim rastlantının
kısa ânındayım
ve sonsuzluğun da ardında
ah! öfke için geç vakitteyim
çıkmak gerek bunun için,
atları denize sürmek ...
oysa kimseden çıkarmadım öfkemi
saçlarımı uzatmak için kimseye
söz vermedim
kimseye yakın değilim
susmaktayım, uzağında değilim unutmanın
ah! öfke için geç vakitteyim
durup dururken bir yerde
karşıma çıkan rastlantıdayım
hafızasındayım eski bahçenin
sarhoş biriktirdiği
boğazımı yakan acı bir imgedeyim
güneşi anımsamada,
ve orada durmakta
ama orada kaybolmaktayım
öfke için geç,
öfke içindurgun gölü bulandırmak gerek ...
gölde unuttuklarımızı rahatsız etmek!
oy gölsa hafızası var
ve o anımsar içinde unutulanı
ve çürüyüp kendine dahil olanı
ah! öfke için geç
çok geç artık sahrada unutulan gökyüzü için
ben seni çoğalttım
seni
çoğalttım sırlarım böylece azaldı ..
