Izdırabın sonu yok sanma, bu alem de geçer,
Ömr-i fani gibidir, gün de geçer, dem de geçer,
Gam karar eyliyemez hande-i hurrem de geçer,
Gece gündüz yok olur, an-ı dem adem de geçer,
Devr-i şadi de geçer, gussa-i matem de geçer,
Bu tecelli-i hayat aşk ile büktü belimi,
Çevrilir dest-i kaderle bu şu'unun fili mi,
Çağlıyan göz yaşı mı, yoksa ki hicran seli mi?
İnleyen saz-ı kazanın acaba bam teli mi?
Niyyet-i hilkatı bul aşk-ı cihan aradan,
Ney susar, mey dökülür, gulgule-i Cem de geçer,
İbret aldın, okudunsa şu yaman dünyadan,
Süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu küre
Nefsini kurtara gör masyad-ı mafihadan.
Önü yoktan, sonu boktan, bu kuru da'vadan
Utanır gayret-i gufranla cehennem de geçer.
Ne şeriat, ne tarikat, ne hakikat, ne türe,
Girmemiştir bu avalim, bu bedyi' gözüne.
Cahilin korku kokan defterini Tanrı düre!
Ma'rifet mahkemesinde verilen hükme göre,
Cennet iflas eder, efsane-i Adem de geçer.
Serseri Neyzen'in aşkınla kulak ver sözüne,
Cehlinin kudreti baktırmadı kendi özüne.
Pir olur saki-i gûl çehre bakılmaz yüzüne,
Hakk olur pir-i mugan, sohbet-i hemdem de geçer.
(ömr-i fani: ölümlü hayat) (dem: vakit) (ram: boyun eğen) (hande-i hurrem: sevinçli gülüş) (devr-i şadi: mutluluk devri) (gussa-i matem: matem kederi) (an-ı dem adem: insanın devri)(tecelli-i hayat: hayatın cilvesi) (hicran:ayrılık) (saz-ı kaza:kaderin sazı) (dest-i kader:kaderin eli) (şuun:olaylar) (gulgule-i cem: topluluğun velvelesi yada hz.süleyman'ın (Cem) sesi)(avalim: alemler, cihanlar), (bedyi:güzellikler) (Cehl:cehalet) (sakiy-i gül çehre: gül gibi yüzünü sunan) (pir: ihtiyar) (pir-i mugan: meyhaneci) (sohbet-i hemdem: dost muhabbeti)
Söz : Neyzen Tevfik
Müzik : M. Rasim Mutlu
