belki bu yuzden
ayin sevgili tanricasi sin
mabedini unuttu
bu anlamsiz boslukta
*
bu yuzden belki
bin yil uyudu insan
ve uyandi sonunda.
anladi
bir uyku oldugunu varligin
ve cevapsiz
o günden sonra.
*
biliyorum orada
o urkutucu baslangicta
bir sey bekliyor canlilar
bir tufan olacak
her sey toplanacak baslangica
*
oysa kapandi kapi
ahi kaldi kalanlarin.
uzerinde su gibi aziz yazan
ugursuz beyaz taslar
baglandi olume ve yalnizliga
*
yilin ilk gecesinde yaslikiz
annesiyle cikip
yildizlarin altinda
ellerini actiginda,
yalvardiginda aya ve yildizlara
tanrica duymustu onu
fisildamisti kays’la
ask kalbi korkuyla doldurur
sirri yok eder
dokunur yalnizliga
*
bilmiyor tanrica
bu gecen zaman boyunca
yaslikiz inandi
yuzunu surdugu taslara.
magaralara inandi cok.
inandi orada kaynayan suyun
insani hayata baglayacagina
*
kapilari olsa da sehrin
nefes olamiyor ona.
*
o gece uyumadi yaslikiz
aynada beyaz bir kadin
bulmak umuduyla
kostu sulara
*
belki bir el
aska uzanan
delilige
gul kokusuna
*
her sey
her sey unutkan.
su savrulan
kucuk yaprak bile
ciksa girdigi kuyudan
baska bir sey olacak.
ama olmuyor.
sonsuzluk korkusuyla
toplasan goruntuler
sehri kuruyorlar.
mezarlari oluyor sehrin.
cocuk mezarlarinda fulyalar aciyor
yaslilarinkinde zakkumlar
*
her sey kendinin âhı
toprak
tas
duvar.
topragi ve tasi
goge tasiyan duvar
biliyor
kulelere cevabi yok gogun,
sonsuzluk ay gibi
esirgiyor kendini dunyadan.
*
yaslikizin da bildigi bir sey var
cikip
onunde bagiracagi bir duvar bulabilir.
adi gibi mezar olan ne varsa
siginabilir onlara.
basini vurabilir
o ugursuz beyaz taslara
*
vadedilmis
ve uzak her sey için
bir cizgi oluyor agzi
gogsu doluyor
sesini yitirmis gogun
ugultusuyla
*
yaslikiz dolasiyor avluda
avluda sadece
gozler var.
istiyor ki,
aski olumde aradigini
anlayan biri varsa
baksin ona.
ama bakmiyor kimse.
bakmiyor
kalp yorulup
bosalirken
mermer
suskun
avlunun ortasina.
