eğer bir şeyden eminseniz, buna bir de başka bir açıdan bakmaya zorlayın kendinizi. aptalca ya da yanlış olduğunu düşünseniz bile, yapın bunu. bir şey okurken yalnızca yazarın düşüncelerini dikkate almakla kalmayın, bu konuda kendinizin de ne düşündüğünü tartın. kendi benliğinizin sesini bulmaya çalışmalısınız çocuklar. ve buna başlamak için ne kadar çok beklerseniz, onu bulmanız o kadar güçleşir. thoreau demiş ki: 'insanların çoğu sessiz bir umutsuzluk içinde yaşamlarını sürerler.' neden buna boyun eğelim? yeni yollar aramaktan asla kaçınmamalısınız.
eğer onları kararlı birer ateist olarak yetiştirmek istiyorsanız, katı bir din dersi verin. bu her zaman işe yarar.
bir yarın düşleriz hep, bir türlü bugüne kavuşmayan
bir zafer düşleriz hep, aslında gerçekleşmesini istemediğimiz
yeni bir gün düşleriz, yeni bir gün başlamışken bile
kavgalardan kaçarız, uğruna dövüşmemiz gerekse de
ve biz hâlâ uyuyoruz.
çağrıları duyarız, ama gerçekten önemsemeyiz asla
gelecek için umutlanırız, ama gelecek bir plandan ibarettir yalnızca
bilgeliği düşleriz, ama her gün kaçıp uzaklaşırız yanından
bir kurtarıcı gelmesi için yalvarırız, ama bizim elimizdedir kurtulmak
ve biz hâlâ uyuyoruz.
ve biz hâlâ uyuyoruz
ve biz hâla yakarıyoruz
ve biz hâlâ korkuyoruz
ve biz hâlâ uyuyoruz.
