.

.
Üç çeşit meslek varmış : mühendislik,doktorluk,bir de hukukçuluk.Ben ressam olmak istiyordum.Babam böyle bir meslek olmadığını söyledi.Prens Paradoks'tan bahsetsem kim bilir ne der? Belki şimdi sizin yanınızda Dorian Gray'lik yaparım bir süre. Sonra beni Lord Henry'liğe terfi ettirirsiniz. Masrafı neyse veririm. Fakat bir sıfatla başlamak istiyorum. Bu çocuk ilerde büyük adam olacak gibi ne olduğu belirsiz bir tanımla değil..

Tutunamayanlar / Oğuz Atay

1 Ara 2011

Başlık Sizsiniz





Biliyorsun… Biliyorsun değil mi?
Bu yüzden değil mi; her yenilginde rövanşı isteyip beni yeni oyununa hazırlaman? Kuralları yeni baştan düzenleyip -bu sefer olmaz derken ben-, beni oyununa katman.  Tüm gücünü tekrar birleştirip karşına beni alman hep bu yüzden…İşte yine biliyorsun yenileceğini…
Bu yüzden.
Kazanma ihtimalin olmadığını bile bile, hiç yenilgi yüzü görmemiş bir komutan edasıyla, dimdik ve alaycı karşımda olman hep bu yüzden…
Sana karşı gücümün yetmeyeceğini hissettiğin anlarda ne kadar çok heyecanlandığını hissettim hep. Biliyor musun komik geliyor heyecanlanman…
Heyecanlanman bu yüzden.
Korkuyorsun değil mi? Ve biliyorsun korkuların gerçek. Yenilgilerin gerçek.
Aslında büyük başarın bir gerçek. Başarının seni korkutacak boyuta gelmesi de gerçek.
Biliyorsun. Evet evet biliyorsun…
Yarattığın oyunun korkunç olduğunu biliyorsun ve eğleniyorsun oyunda kaybedenleri gördükçe.
 Biliyorsun… Biliyorsun değil mi? Seninle mücadele edecek tek güce sahip olduğumu biliyorsun. Korkuyorsun, hem de çok bu sefer.
Yarattığından korkuyorsun… Beni yaratan olduğun için korkuyorsun…
Ben senim değil mi?Senin de açıkların var ve bunları bilen benim değil mi? Kabul et; gücümün yetmeyeceğini, pes edeceğimi , her yarattığın gibi sana yenileceğimi düşündün. Yanıldın ve şimdi yanılmış olmaktan tüm korkuların.
Beni güçlü yaratmak istemen sadece oyununu daha zevkli yapmaktı değil mi?Ancak güçlü bir oyuncu biraz daha fazla dayanabilirdi senin oyununa ve gücünü senden almalıydı ki dayanma süresi artsın… Dayanabileceğimi biliyorsun değil mi? Korkuyorsun…
Şimdi oyunu yeniden yönetmeye çalışıyorsun ama her hamlende çuvallıyorsun… Kuralları her hamlende değiştiriyorsun ama senin değişen kurallarına benim nasıl dayanabildiğimi anlamıyorsun…
Korkuyorsun.. Senin gibi bir iradenin karşısında durabilmemden korkuyorsun…
Ve biliyorsun… Kendine bile sessiz kalıyorsun, söyleyemiyorsun ama…
İstersen ben haykırayım senin yerine…
Biliyorsun… Biliyorsun değil mi?
Hayat” senden güçlüyüm biliyorsun değil mi? Benden korkuyorsun
Senin oyunun olsa da, kuralları sen koysan da, oyunu ben bitireceğim…
Biliyorsun değil mi?…